Obalamy psie mity

G&R

Czym właściwie są mity dotyczące psów i skąd się one biorą?
Termin ten dotyczy fałszywych teorii na temat psich zachowań, zwyczajów nie popartych faktami. Wszystkie psie mity mają jeden i ten sam początek - z niewiedzy ludzkości.

Oto jedne z najczęstszych mitów dotyczących psów:

* Pies, który szczeka, nie gryzie
Psy szczekające gryzą równie często, co te, które nie wydają żadnych dźwięków. Nie wszystkie też ostrzegawczo zawarczą, niektóre atakują bez ostrzeżenia.

* Pies o czarnym podniebieniu jest agresywny
Zachowanie i charakter psa zależą przede wszystkim od cech dziedziczonych (genetyki) oraz wpływu środowiska i wychowania. Kolor podniebienia nie ma nic wspólnego z usposobieniem czworonoga.

* Starszy pies już niczego nowego się nie nauczy
Psy uczą się przez całe swoje życie. Jednak próbując szkolić starszego psa trzeba wykazywać większą cierpliwość i poświęcać więcej czasu na naukę.

* Pies będzie szczęśliwy tylko w domu z dużym ogrodem
Tak naprawdę są podstawy, by sądzić, iż jest na odwrót. Wielu właścicieli psów posiadający ogród wychodzi z założenia, że to wystarczy pupilowi. Jednak psy to zwierzęta stadne, towarzyskie i mają potrzebę przebywania z człowiekiem. Większość czworonogów mieszkających w blokach często przebywa z opiekunami. Jeżeli mają odpowiednio długie spacery i stały kontakt z przewodnikiem będą szczęśliwe.

* Lizanie rany przez psa przyspiesza jej gojenie
Wprawdzie psi język usuwa martwa tkankę i oczyszcza ranę, co może przyspieszyć jej gojenie, jednak nadmierne jej wylizywanie wręcz go opóźni. Tradycyjne oczyszczanie rany (leki, opatrunek) jest znacznie bardziej skuteczne.

* Suchy nos oznacza, że pies ma gorączkę
Kiedy pies choruje, jego organizm zużywa znacznie większe ilości płynów, powodując odwodnienie. Wówczas zmniejsza się produkcja łez i nos faktycznie staje się suchy. Jednak ta "suchość" wcale nie musi oznaczać choroby. Może ona wynikać ze zbytniego ziajania w upalny dzień. Natomiast w przypadku ras, które mają skłonności do zatykania się przewodów łzowych wynika z mniejszej ilości łez, spływających do nasady nosa.
Należy pamiętać, że pies jest chory, gdy jego temperatura jest powyżej 39 st. C, a suchy nos nie musi o tym świadczyć.

* Kundelki są zdrowsze niż psy rasowe
Każdy pies może chorować na te same schorzenia, jednak w przypadku psów rasowych podatność na niektóre z nich została lepiej poznana.

* Pies niszczy własność opiekuna, kierując się złośliwością i chęcią zemsty
Podczas nieobecności właściciela pies szuka sobie zajęcia. Najczęściej robią tak czworonogi nienauczone zostawania samemu w domu. Często objawia się to pod postacią obgryzania mebli, dewastowania własności człowieka. Gryzienie działa uspokajająco, co może pomóc uporać się ze stresem wynikającym z nieobecności właściciela. Zwierzę nie zdaje sobie sprawy z tego, że robi źle.

* Każda suka musi mieć przynajmniej raz w życiu szczeniaki - w przeciwnym razie będzie złośliwa i nieszczęśliwa
"Nie ma żadnych medycznych powodów, dla których suczka powinna choć raz w życiu zostać pokryta i urodzić szczenięta. Ciąża nie zapobiega ciążom urojonym, nowotworom gruczołów mlekowych ani ropomaciczu.

Dla zdrowia zwierzęcia zdecydowanie lepiej jest upilnować sukę niż pozwolić jej na szczenięta. Innym, bardziej radykalnym, sposobem jest kastracja, która nie tylko rozwiąże problem cieczek i rzesz amantów, ale również pozwoli uniknąć ciąż, w tym urojonych, a także znacznie zmniejszy prawdopodobieństwo zachorowania na wspomniane wyżej choroby. Pamiętajmy, że decyzję o kastracji powinniśmy podjąć po konsultacji z lekarzem weterynarii, który przedstawi nam nie tylko zalety zabiegu, ale i komplikacje, które choć rzadko, to jednak się zdarzają.

A co z rzekomo odbieranej suczce radości macierzyństwa? Pamiętajmy, że nie można przypisywać zwierzętom ludzkich uczuć. Przy rozrodzie kierują się one wyłącznie instynktem. W naturze nie wszystkie zwierzęta mają możliwość rozrodu i nie czują z tego powodu żadnego dyskomfortu. Szczenięta nie są suczce potrzebne do szczęścia!

Jeśli powyższe argumenty Was nie przekonują, zajrzyjcie do najbliższego schroniska dla bezdomnych zwierząt. Przekonacie się ile jest tam nieszczęśliwych psów, z których większość pochodzi właśnie z takich - zdrowotnych - miotów. "

* Kastracja pozbawi zwierzę uciech seksualnych - będzie nieszczęśliwy wiedząc, że już nie może
"Psy nie uprawiają seksu dla przyjemności, tylko w celu spłodzenia potomstwa. Kastrując psa, pozbawiamy go tym samym popędu płciowego, a więc i chęci kopulacji. Wykastrowany samiec nie odczuwa chęci do krycia, a suczki w rui mało go obchodzą. A kiedy pies nie odczuwa popędu seksualnego, to ani mu w głowie tego rodzaju uciechy - woli pobiegać za piłeczką lub poprzeciągać się z opiekunem ulubioną zabawką.

Co jeśli nie wykastrujemy psa? Przecież nie będziemy pozwalać na to, żeby krył każdą suczkę w okolicy, która właśnie ma cieczkę. Czy to nie będzie dla tego zwierzęcia większe cierpienie - brak możliwości realizacji jakże silnego popędu płciowego?

Czy w obliczu powyższych argumentów, nie lepiej dla tego zwierzęcia byłoby je po prostu wykastrować? "

Dogs4ever

Wiele napisałaś, tych co ja chciałam napisać.
Napisze o nauce starszego psa:
Mój psiak ma ponad 9 lat. Ciągle chętnie i łatwo się uczy. Wielu sztuczek nauczył się w wieku 8-9 lat-m.in turlaj się, łapa, piątka, zdechł pies. Nie twierdze, że mój jest jakimś staruszkiem, ale szczeniakiem też nie jest. Wink